Πολλές περιοχές χιονοδρομίας είναι προσβάσιμες με το μετρό και κατά τη σοβιετική εποχή σε πολλά υπήρχαν βασικά λιφτ και απεριποίητες πίστες χωρίς χρέωση για τους πολίτες τα σαββατοκύριακα, για όποιον ήταν διατεθειμένος να περιμένει στην ουρά.

Έχοντας πλέον ιδιωτικοποιηθεί, οι περισσότερες από αυτές τις πίστες εξακολουθούν να υπάρχουν και βασικά ορισμένες έχουν γίνει τόσο πολυτελείς, σε αντίθεση με την αρχική τους κατάσταση που οι τιμές για τα λιφτ είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο και ως εκ τούτου απαγορευτικές για τον περισσότερο κόσμο. Στη Μόσχα υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα κλειστά χιονοδρομικά κέντρα το snej.com.

Στη συνέχεια ακολουθεί η μεγαλύτερη έκταση παγκοσμίου επιπέδου της Ρωσίας κατά μήκος των νότιων συνόρων της. Παρότι το Λευκό Όρος αναφέρεται μερικές φορές ως το ψηλότερο βουνό της Ευρώπης, στην πραγματικότητα το ψηλότερο είναι το Mount Elbrus στα σύνορα με την Ασία που έχει υψόμετρο πάνω από 5.633μ. και με ski cat μπορείτε να φτάσετε πάνω από το λιφτ της κορυφής που βρίσκεται στα 3.800μ. και να πάτε στα 5.100μ. για θεαματικές καταβάσεις.

Αυτή είναι επίσης η περιοχή όπου η ρωσική κυβέρνηση και πολλές μεγάλες εταιρείες μετέτρεψαν τις πίστες σκι κοντά στην πόλη Σότσι στη Μαύρη Θάλασσα σε πολλά θέρετρα για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2014, με επενδύσεις δισεκατομμυρίων και υπερσύγχρονο σύστημα λιφτ του σκι που δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο.

Πλέον υπάρχουν σχέδια για την ανάπτυξη πέντε ακόμη περιοχών χιονοδρομίας παγκόσμιου επιπέδου στην περιοχή για την επόμενη δεκαετία, με σχεδόν 900χλμ. και δυνατότητα εξυπηρέτησης 150.000 ατόμων για την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής.

Στα ανατολικά και συγκεκριμένα στη Σιβηρία έχουν δημιουργηθεί περισσότερα καινούργια θέρετρα, αλλά κάποια άλλα της σοβιετικής εποχής έχουν εγκαταλειφθεί. Πρόσφατα μόλις τη δεκαετία του 1980, τεχνητές πόλεις που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια των εξορύξεων στην Αρκτική δεν είχαν καθόλου ήλιο τον χειμώνα εξαιτίας του γεωγραφικού τους πλάτους και οι γιατροί συνέστηναν το άθλημα της χιονοδρομίας σε κάποιους εργαζόμενους ώστε να μπορούν να παραμένουν υγιείς και δραστήριοι στις αντίξοες συνθήκες.

Αλλά παρότι αυτές οι πόλεις έχουν κλείσει, στην εποχή του καπιταλισμού δημιουργήθηκαν νέα εμπορικά κέντρα, όπως το Kvan στην κύρια πόλη κατασκευής αυτοκινήτων της χώρας, όπου φτιάχτηκε μια εντυπωσιακή πίστα με έναν τεράστιο ατσάλινο σκελετό αξίας 30 εκατομμυρίων δολαρίων στην κορυφή του λόφου, που προσθέτει ακόμη 100μ. μήκους στην πίστα και 20μ. κατακόρυφης διαδρομής.

Στην Ακτή του Βόρειου Ειρηνικού, με αρκετές ώρες διαφορά από τη Μόσχα, το σκι παραμένει σημαντικό, και αυτήν την εποχή πιο συγκεκριμένα είναι δημοφιλές το heli-skiing στη χερσόνησο Καμτσάτκα, έναν παγκοσμίως γνωστό προορισμό για αυτήν την εκδοχή του αθλήματος.

Η ανάπτυξη των περιοχών χιονοδρομίας στη Ρωσία περιλαμβάνει όμως και προβλήματα. Υπήρχαν ατυχήματα με ελικόπτερα στην Καμτσάτκα και στον Καύκασο που είναι επίσης σεισμογενείς περιοχές, ενώ ομάδες τρομοκρατών έχουν πυροβολήσει τουρίστες και προσπάθησαν να ανατινάξουν τα λιφτ του σκι τα τελευταία χρόνια στο Ελμπρούς.

Αλλά απέναντι σε αυτό υπάρχει η αποφασιστικότητα των δεινών σκιέρ και ορισμένες φορές πολιτικών προσωπικοτήτων, όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν που αποτελούν την κινητήριο δύναμη στην ανάπτυξη της βιομηχανίας χιονοδρομίας στη Ρωσία την τελευταία δεκαετία.